Volgens mij worden er twee veiligheden door elkaar gehaald.
Enerzijds worden de "springweerstanden" genoemd en anderzijde de fuse resistors.
De springweerstanden zoals ze in de volksmond heetten, zijn draadgewonden weerstanden in een keramisch huis, Een van de aansluitingen is voorzien van een springveertje, dat vastgesoldeerd zit aan een van de aansluitpunten van de weerstand, Bij normale belasting warmt de weerstand weliswaar op, maar het smeltpunt van de soldeerverbinding wordt niet bereikt. Wordt de belasting te groot, dan zal de weerstand zo warm worden, dat de soldeerverbinding losspringt en de spanning afgeschakeld wordt. Bij een echte sluiting, gaat het smeltproces niet vlug genoeg en brandt de weerstand (onbedoeld) uit. Je ziet ze niet vaak meer. Gangbare waardes in TV's lagen tussen 4,7 en 22 ohm. Het vemogen ligt tussen 2 en 10 watt.

Dan zijn er nog de NFR non flammable resistors, die als fuse gebruikt kunnen worden.
Het zijn meestal normaal uitziende kleine weerstanden van een paar tiende watt. De waarde is afhankelijk van de nominale stroom en kan liggen tussen meestal 0,22 ohm en een tiental ohms. Bij overbelasting zal het weerstandje zonder vuurverschijnselen verbranden en onderbreken. Bovendien ontstaat er geen vlamboogje, wat wel het geval is bij normale weerstanden met een normale laklaag. Vaak is de laklaag grijs en dunner als van een normale weerstand.

Het is een goedkoop beveiligings middel en wordt dan ook veelvuldig gebruikt in apparaten waar veel aparte gedeeltes op dezelfde voeding zijn aangesloten.
Er zijn ook SMD fuse resistors.

Boven een fuse resistor 10 ohm.
Onder een gewone resistor 1/8 watt 10 ohm.