De Holborn 6100, een stuk Nederlandse computer geschiedenis. (Computertechniek)

door Roland Huisman , Zwolle, 30-06-2013, 20:39 (4166 dagen geleden)

Ik wil met deze posting iets meer bekendheid geven aan het merk Holborn computers.
Wie weet is er iemand die hier nog eens wat in herkent of van tegen komt.

Ik heb hier een werkende Holborn machine staan zie deze YouTube film
Hieronder is de restauratie te lezen van deze machine.

Het begon allemaal in een klein bedrijfje in het mooie Enschede...
In eind jaren 70 begin 80 waren er diverse computerbedrijven.
Zo ook in Nederland. Holborn was daar één van.

De computers werden in serie gebouwd. Verschillende modellen kwamen uit.
Hier kun je zien dat het bedrijfje uit zijn jas begon te groeien...

Op de voorgrond zie je een paar terminals staan welke gedemonteerd
werden om vervolgens het binnenwerk in hun eigen machines te gebruiken.
Dit werd gedaan om de markt snel te kunnen bedienen. In latere systemen
zijn hun eigen binnenwerken gebruikt.

Verkoop werd gedaan op beurzen. Je moest je onderscheiden.
Holborn zette in op techniek maar vooral op design en flexibiliteit.
Software op maat was destijds wel een sterk toverwoord.

Maar toen kwam het geweld... IBM walste over alle kleine bedrijven heen
met hun IBM PC. En door een commerciële blunder van Gary Killdal werd
ook het toen gangbare CP/M besturingssysteem uitgefaseerd. Alles werd MS-DOS.

Het voordeel bij de MS-DOS machines was dat de diskettes overal
in elke andere IBM (of compatible) machine te lezen waren.
Met de CP/M diskettes kon je onderling al niets aanvangen
laat staan dat je ze op een IBM kon gebruiken.

En zo belanden er vele machines op de stort.

Maar... Sommige mensen bewaren dan toch zo'n machine. Beschermd in wat
vuilniszakken kwam dit silhouet toch wel duidelijk naar voren.

Dit is de machine geworden na een flinke opknap- /schoonmaakbeurt.

Een blik binnen in de systeemkast. Hier zit het moederbord
in samen met een terminal bord, een SASI (vroege SCSI) interface.
Verder de voeding en het toetsenbord.

Het toetsenbord had last van haperende letters. Het foam dat
onder deze knoppen zit is vergaan. En door dit proces is ook
de geleidende laag van het capacitieve contact aangetast.

Vervangen was de enige oplossing. Na wat experimenteren bleek
de aluminiumtape voor luchtafvoerkanalen een geschikte geleider.
Daar overheen is een laagje scotch magic tape geplakt. Dit had
precies de goede diëlektrische eigenschappen.

Ben Koks had oude rubber muismatten voor mij liggen met de goede dikte.
Het is wat stugger dan foam, maar het zal niet zo snel meer vergaan.
Met een door ben gemaakt gereedschap hebben we daar samen rondjes uit geponst.

Gek genoeg was er nog een onbelangrijk groepje knoppen welke stug dienst
weigerden. Dit was terug te leiden op twee I/O lijnen van een IC.
Wellicht ergens een breuk dacht ik. Tsja, en toen deed het toetsenbord
ineens helemaal niets meer. Na vervanging van een matrix IC werkte hij weer.
En zowaar ook de eerder weigerende knoppen hadden hun staking beëindigd.

Even een blik in de machine zelf. Links achter is een voeding te zien.
Het grote onderste grote bord is het moederbord. Daarop ligt een terminal bord.
Het grijzige printje rechts achter is de SASI interface voor de harddisk.

Het is altijd weer afwachten wanneer de netfilter condensatoren in
de fik gaan. Ik heb er nu maar niet op gewacht en ze gelijk vervangen.

Een blik op het moederbord. Deze heeft alle snelle I/O aan boord.
Dus interfacing naar de Floppy drive, de parallelle poort en
de data afhandeling naar de harddisk interface.

En ja, ook in die tijd ging niet alles in één keer goed.
De vele modificaties op het moederbord tonen dit wel aan

Via een 3 draads seriële verbinding komen we van het moederbord aan op het terminal board.
Dit board is een seriële terminal met dezelfde functionaliteit als zeg een VT100...
Hierop zitten ook nog weer twee seriële poorten. Die data gaat weer
over de seriële verbinding terug naar het moederbord voor verwerking.

En noemde men dit nu "piggy bagging" ?

Een harddisk was heel wat in die tijd! Lang niet alle machines
hadden die luxe. De interface heeft serienummer 14. De computer heeft
serienummer 57. Mag je dan zeggen dat 1 op de 4 machines een HD had?

Een harddisk van 10 of 15MB koste zomaar 3000 gulden. Een doos
diskettes was "maar" 300 gulden. En dat bood dan dezelfde capaciteit.
En dan kan de computer nog niet eens opstarten van harddisk nota bene!

Maar ja, toch een HD interface...

Om de machine even goed schoon te maken moest het scherm er ook even uit.
Dit bleek op zijn beurt ook weer een bijzondere constructie te zijn.
Een ring vastgelijmd op de conus van de beeldbuis. Daarop zit de print geschroefd.

Het masker had iets plakkerigs over zich heen. Na een beste schoonmaakbeurt
was het plakkerige weg. Maar de helft van de lak ook. Dus maar opnieuw spuiten.