Condensator lijkt me onwaarschijnlijk, vooral tantaaltjes en papiercondensatoren doen dat eigenlijk.

De LF-versterker bestaat uit wat Gromsound zo mooi noemt: Germanium tiktorren. Inplaats van ertegen te tikken kan je ook, terwijl het toestel staat te ruisen, even de soldeerbout stuk voor stuk tegen de huisjes van de transistoren houden (niet te lang, je wilt ze wel heel houden als ze nog heel zijn). Als het ruisen stopt heb je de tiktor gevonden. Met nog even langer warmstoken (nog steeds niet te lang, paar seconden extra ofzo) heb je dan zelfs kans dat het mankement voorlopig wegblijft.

Zou zomaar dezelfde rohstindendrietvorming kunnen zijn als bij de AF11x-reeks, waarvan ik op het andere forum nog optimistisch had geroepen dat die er tenminste niet inzaten. Feit is dat de LF-torren veel minder vaak stuk gaan dus je daar niet direct aan denkt.

Er is natuurlijk alsnog een kans dat het niet aan de transistoren ligt, maar deze methode werd in de jaren '60 en '70 in reparatiewerkplaatsen gebruikt voor snelle uitsluiting als een van de eerste foutzoekstappen bij vergelijkbare klachten.

Onlangs heb ik een knappe 22RB562 uit december 65 van een container gered. Ik heb het toestel inmiddels voorzien van een nieuw netsnoer en getest. Er zit een geweldig geluid in, maar helaas begint de radio na enige seconden, zo'n 10 seconden, te ruisen uit de eindversterker. Deze ruis is niet te regelen met de volume potmeter. Blijft dus bij elk volume niveau even luid. Ook is de ruis op de grammofoon stand te horen. De ruis klinkt als of je de radio op de fm hebt, zonder zender.

Ik heb dat gehad in een soortelijke versterker. Ik heb toen de torren bespoten met "Kältespray". Binnen aan mum van tijd de boosdoener gevonden, een transistor van het model BC147:

Met de soldeerbout zoals de anderen voorstellen heb ik nog niet geprobeerd, maar zal ik onthouden voor een volgende keer als me zoiets overkomt.

Succes,
Otto