Ik ken vooral het uitsmeren/vloeien van de lijm als reden voor het gebruik van bepaalde soorten plakband.

Dat is de reden dat ik op het documenten plakband wees.
Voor de meeste stervelingen is de bandrecorder al heel lang historie en iemand die nu nog dagelijks met een recorder werkt is al hetgeen ik vertel allang bekend.
Het gaat hier alleen om iemand die tegen een gebroken band aan loopt en die help ik dan, zonder dat hij een complete studio uitrusting moet kopen.
Als de las dan weer tien tot twintig jaar meegaat, overleeft hij vermoedelijk de levensduur van de tape. Anders moet je maar eens wat lezen over het "bakken" van oude geluidstapes (dat heb ik niet uitgevonden hoor). Bij sommige banden valt de magneetlaag na een groot aantal jaren vanzelf van de drager.

De originele plaktape is overal op iedere hoek van de straat te koop.

Als jij een fatsoenlijk stuk vlees wilt hebben moet je bij een goede slager zijn , dat is ook niet op iedere hoek van de straat te koop . Voor de plakband geld hetzelfde : even op Google kijken en als je dat goed doet kom je vanzelf bij bv. de MFB freaks shop terecht .

Overigens is het aannemelijk dat de banden in een grijs verleden door de fabrikant wel met de juiste tape geplakt zijn, maar ook die laten gewoon los. Het heeft dus weinig zin om extra dure tape gebruiken.

Ik ben in de bijna 40 jaar dat ik met tapes werk nog niet 1 exemplaar tegengekomen waarvan de aanloopstroken los laten , zelfs niet in het archief materiaal uit de 50ér jaren .

Breekt de band ergens in het midden, dan de las schuin maken, om geen drop-out te krijgen.

Een verticale las, die niet perfect aansluit op elkaar geeft in principe een korte onderbreking. Bij een schuin verlopende las gaat het ene deel van de tape over in het andere deel, waardoor onderbrekingen voorkomen worden.

We zijn inmiddels weer beland in de niet relevante zaken , TS heeft het over het aanzetten van aanloopband , niet over bandbreuk . Bekijk je beide schrijfsels nog maar eens goed . In de bovenste heb je het over een drop-out die zou ontstaan bij een verticale las . Ipv te melden hoe die zou kunnen ontstaan heb je het ineens over een niet aansluitende verticale las die een onderbreking veroorzaakt . Je beweert dan dat dat voorkomen kan worden met een schuine las . Dit is pure flauwekul , een niet aansluitende las doet precies hetzelfde .

Waarom zouden scharen magnetisch zijn?In de meeste keukenlades , naaiboxen, naaimandjes en andere opbergruimtes liggen heel vaak geen magneten.

Weer een mi. onnozele opmerking die duidelijk maakt dat je niet weet wat een anti magnetische schaar is . Dit is gemakkelijk uit te leggen : het is een schaar die niet magnetisch kan worden omdattie antimagnetisch is . Als je knipt met een schaar die dat wel kan is de kans groot dat je schade toebrengt aan het patroon van de magneetdeeltjes op de band . Bij mij heeft dit geresulteerd in een "plop" op de plek van de knip .
Je hebt gelijk dat dit probleem bij een volgende opname verdwijnt , maar van een bestaande opname is die plop niet meer te verwijderen .

Ik denk dat dat plakken uit de hand best wel lukt. Dat het bij jou in 99% van de gevallen mislukt komt omdat je vermoedelijk niet handig genoeg bent en ook mijn bijdrage slecht gelezen hebt, cq wil afkraken. Je gaat je gang maar hoor

Over slecht lezen gesproken : ik heb nergens beweerd dat plakken uit de hand mij in 99% van de gevallen niet lukt, sterker nog : ik denk dat dat niemand met slechts 2 handen gaat lukken .....

Je beticht mij van het afkraken van je bijdrage . Het enigste wat ik doe is kritiek leveren op dingen die niet kloppen cq minder gewenst zijn . Het laatste is door anderen inmiddels ruim bevestigd .

Je geeft ook aan dat je de TS allen maar wou helpen , dat had ik ook al gedaan door hem de best mogelijke manier aan te bieden

HC

Beste Henk,

je probeert me steeds te pareren met de verkeerde argumenten. Ik gaf al aan dat je mijn bijdragen slecht leest.
Het schuin plakken van een las bij aanlooptape is niet relevant. Lees nou eens goed, ik gaf aan dat als de band ergens in het midden breekt, dat een schuine las beter is. Bij de lieden die veel met taperecorders hebben gewerkt is dat gewoon bekend. Alleen bij montage waarbij een enkel fragment niet verloren mag gaan, kies je voor een rechte las of een die zeer kort schuin gesneden is.
Het loslaten van lassen bij fabrieksbanden en ook het loslaten va de magneetlaag komt niet bij alle merken even sterk voor. Ook de juiste manier van opslag is belangrijk. Je mag van mij aannemen dat jarenlang opslag van banden op een zolder, of zelfs een schuur met grote conditieverschillen in zomer en winter, niet ideaal is voor banden. Zelfs instituten, die belang hebben bij het bewaren van tapes en dat in geconditioneerde ruimtes doen, zijn thans bezig om de opnames op te slaan in het digitale domein, omdat zij weten dat ook onder goede bewaarcondities , banden , maar ook de opnames niet het eeuwige leven hebben.
Dat banden bij jou na vele jaren nog in topconditie zijn, is ook een beetje een kwestie van geluk. Niemand in het recordertijdperk kon weten, dat zelfs banden van gerenommeerde merken het na vele jaren zouden laten afweten.
Wat was een goed merk?
BASF, SCOTCH, EMI, MAXELL ? Er waren vele merken met elk zijn eigen aanhangers, Sommige recorderfabrikanten bevolen tapes aan van het eigen merk. De gewone man wist dan helemaal niet wat hij kocht.

Bij jou laten aanloop tapes niet los. Dat kan heel goed zo zijn, bij TS was dat wel het geval.
Dat het plakken van banden uit de hand bij jou niet lukt, ligt geheel aan jouzelf. Je kunt niet overal goed in zijn. Destijds verkochten we in onze winkel honderden bandrecorders en bij een ongelukje met een tape bij de klant hebben we die altijd met de hand en gebruik van een schaar geplakt, al dan niet met het gebruik van de plakgleuf op een recorder. Als je een beetje handig bent kan het derhalve heel goed. Zelfs cassettebanden konden op die manier worden hersteld.
Overigens een niet aansluitende schuin gesneden las geeft geen hoorbare onderbreking, waarbij een verticale las dat wel doet. Als je van mening bent dat dat niet zo is vertel dan a.u.b. waarom. Dat heb je tot nu toe niet gedaan. Als je het niet weet, zoek het dan op. Een mens is nooit te oud om te leren.

Je beticht mij van het afkraken van je bijdrage . Het enigste wat ik doe is kritiek leveren op dingen die niet kloppen cq minder gewenst zijn . Het laatste is door anderen inmiddels ruim bevestigd .

Niemand heeft gepoogd mijn bijdragen of beweringen daarin onderuit te halen, zelfs Maurice, die heel vaal zeer stellig is, heeft dat niet gedaan.
Ik heb TS geholpen door uit te leggen hoe je een band kunt plakken. Dat je er een hele kermis om heen kunt bouwen weet ik ook wel, maar daar help je TS niet mee.

Ik ben overigens niet van plan met deze hele polemiek door te gaan, dat heeft voor niemand enige meerwaarde. Ongetwijfeld zul je dat weer uitleggen als een zwaktebod mijnerzijds. Iedereen mag zijn eigen mening hebben, dat respecteer ik.

Ik heb er genoeg geplakt met plakband uit de hema dus het kan best wel en als het werkelijk voor de aanloop cq schakeltape is zie ik het probleem niet. Er wordt aan de ts een mogelijkheid aangerijkt. En het is aan de ts hoe kritich hij is hij mag zelf kiezen.

De tijd heeft aangetoond, dat het allemaal zo'n vaart niet loopt. Tegen de tijd dat zelfs gewoon plakband problemen gaf, was de recorder voor de massa al afgeserveerd en werd die plaats ingenomen door het cassettedeck. (Semi-) professionals gebruikten echt wel geschikter materiaal.

Op de gebruiksaanwijzing van de Aristona 9137, die ik in 1969 gekocht heb, staat de montage-set EL1901/50 of SK10 genoemd.
Introductie SK10 gaat hierdoor naar 1969.

m.v.g.

--
Wim Schoonhoven