Hallo mensen,

Een klein poosje terug liet ik mijn nieuwe navigatiesysteem zien.
Een 'doodnormale' PDP8 computer met een eigen ITT labeltje natuurlijk...
http://www.transistorforum.nl/forum/index.php?id=50960

Het systeem lijkt een tijd erg vochtig te hebben gestaan.
De ventilatoren waren flink gaan oxideren. Zelfs zo erg dat twee van de
drie niet meer wouden draaien omdat de bladen tegen de oxide aan liepen.

Ik wou er geen Chinese wegwerprommel in gaan zetten, dus dan maar reviseren.
De rotor verwijderd, het motordeel afgeplakt en vervolgens het frame gestraald.
De spuitbus met zwarte verf erover, nieuwe olie in de lagers en ze zijn weer als nieuw

Ik had nog steeds een Amerikaanse stekker welke niet in deze machines past.
Even een bekende gevraagd of hij er een randje af wou draaien. Er bleek meer
dan genoeg materiaal op de stekker te zitten waardoor dit mogelijk was.

Deze machine is uit een generatie dat LED's nog niet bestonden. Er zitten 51
gloeilampjes achter het frontpaneel. Ja raad eens wat, meer dan 20% was stuk.
Om te voorkomen dat ik straks weer dat paneel er af mag halen heb ik ze allemaal
maar vervangen. Het originele type met het blauwe hulsje is niet meer te koop.
Dus heb ik een vervanger moeten zoeken. Het zijn nu geen 10V maar 12V lampjes.

De 5V voeding had iets lelijks in zich. Als je de spanning opdraaide dan zag je de
5V aansluiting oplopen tot 6.3V om vervolgens ineens terug te vallen naar 5.1V.
De regeling heeft een minimale spanning nodig om goed te werken. Een kennis van mij
heeft een zelfde soort computer waarbij bijna alle TTL stuk is. (meer dan 350 IC's).
Hij vertelde ook al dat die voedingen problemen hebben...

Dus ik was al gewaarschuwd. Ik heb het circuit een klein beetje aangepast.
Er zat een 5.1V referentie zener in de schakeling welke nu een 4.3V is geworden.
Deze zal dus eerder gaan geleiden. Daarvoor moest ik wel een spanningsdeler
aanbrengen om de gemeten 5V nu ook op 4.3V te brengen. De rare inschakelpiek is nu weg.

Er zit tevens een crowbar circuit in de voeding. Deze sluit de voeding kort
zodra deze boven een bepaalde spanning komt. Die spanning is nu verlaagd naar
6V omdat ik de zener heb aangepast. Het lelijke van deze schakeling is dat dezelfde
zener wordt gebruikt voor zowel het regelen als beveiligen van de voeding.

Stel dat de zener onderbreekt dan zal de crowbar nooit aanspreken en de voeding
zal naar de 8V oplopen. Resultaat: alle TTL IC's stuk. Daarom heb ik een losse
crowbar ontworpen welke als extra in de machine komt.

En omdat die Amerikanen het vertikten om het systeem omschakelbaar te maken
naar andere netspanningen zit ik met een 115V machine. Ik had nog een rinkern
liggen met 0-100-115-220-240V aan de primaire kant. Dat is heel mooi
Alleen hij paste net niet in mijn kastje. Dus alle secundaire windingen
verwijderd en hij paste inclusief softstart in mijn bakje.

De machine zit vol met Flip Chips. Dat zijn printjes met een paar IC's er op.
Aan de kant van de ventilatoren waren veel IC's erg gaan roesten.
Andere IC's met vergulde pootjes waren nog wel mooi... Gezien zelfs niet verroeste
IC's stuk kunnen gaan heb ik een print besteld voor een flip chip tester.
Dat is een project geweest van Warren Stearns.

Daarmee wil ik straks eerst even alle printen stuk voor stuk testen.
Wellicht dat ik er daarmee al een hoop fouten uit haal.

http://www.ricomputermuseum.org/warren-s-workshop/warrens-flip-chip-tester

Het foam lag tegen een print aan en daarbij zijn de spoortjes ook erg gaan oxideren.
Maar het lijkt allemaal wel prima te restaureren. Gaat wel wat tijd kosten.

Inmiddels heb ik alle printen schoon en de roest met een staalborsteltje allemaal weggehaald.
Dus de machine even langzaam op spanning gebracht. Geen vuurwerk maar mooie brandende lampjes.

Ik kan echter nog niets in het geheugen van de machine zetten. Ik kan al wel
een adres laden en ook het schrijven van data in het geheugen "lijkt" goed te gaan.
Alleen bij het teruglezen lees je alleen maar nullen.

Dus to be continued...

Groeten, Roland

Je bent al een heel eind op weg.

Betreft poetsen van printen en IC's maak ik veel gebruik van de glasvezel pen.
Is echt een aanrader.
Voorkomt ook dat ongewenst metaal draadje toch een keer ergens blijven hangen als ze afbreken.

Ik heb de versie waarbij als je draait aan de top het borsteltje meer of minder uit draait.
Meestal staat deze op de kortste stand, ter voorkoming van afbreken haartjes,
en is dan plekje moeilijker bereikbaar even langer zetten.

Zo iets

Je bent al een heel eind op weg.

Betreft poetsen van printen en IC's maak ik veel gebruik van de glasvezel pen.
Is echt een aanrader.
Voorkomt ook dat ongewenst metaal draadje toch een keer ergens blijven hangen als ze afbreken.

Ik heb de versie waarbij als je draait aan de top het borsteltje meer of minder uit draait.
Meestal staat deze op de kortste stand, ter voorkoming van afbreken haartjes,
en is dan plekje moeilijker bereikbaar even langer zetten.

Hoi Maurice,

Zo'n ding heb ik ook gehad. Ik kreeg er altijd jeuk van... En nadat ik een arts
op mijn werk (UMCG ziekenhuis) sprak over glasvezel toen kwam er in één adem
het het woord mesothelioom langs... Het zal zo snel niet zo'n vaart lopen
maar dan toch liever een sluitinkje

Groeten, Roland

Ik heb dezelfde glaspen en herken je klacht van de jeuk dus ben er wel wat voorzichtiger mee geworden. Als ik weer een dcc recorder had gedaan had ik altijd mijn handen vol met vezels. Vroeger zeiden ze altijd dat glas naar binnen groeit en zelfs in je hartkleppen kan komen.
Maar het werkt wel goed misschien moeten we er stofafzuiging op maken.

Geen last van,
en zoals ik aangaf ik ben voorzichtig, je hoeft ook niet hard te drukken.
Deze pen zeker al 10jr.

Een ander borstel met 3 extra losse inwendig is nu aan 2e borsteltje
en gebruik ik op de zaak al 15jaar.

Zeker op die edge print connectors is het een geweldige tool.

Maar goed, ieder zijn/haar maniertje

Dat groene schuurwol gaat natuurlijk ook prima.
Dat is plastic.

Overigens krijg je tegenwoordig overal bulten van kennelijk.
Zeg altijd maar zo, op eens valt er een bitje om in systeem en is het klaar.
We moeten ergens aan kapot gaan.
Belangrijkste is afweer opbouwen en dat doen we genoeg in onze oude rommeltjes, ha ha.

Roland,
Houd ons op de hoogte met je groots project.