Teletype ASR-33 Up and Running (Computertechniek)

door Roland Huisman , Zwolle, 04-07-2020, 15:00 (1605 dagen geleden) @ Maurice
Gewijzigd door Roland Huisman, 04-07-2020, 15:08

Hoi Maurice,

Prachtig om te zien! Ook jouw filmpjes! Voor die hamer heb ik veel mensen
gewoon een stuk slang om de hamer heen zien drukken. Die van jou is mooier!

Ik heb er ook twee staan. Één is ooit geleverd door Digital bij mijn PDP8/M.
Hij is bij Digital omgebouwd met een klein printje, zodat de PDP8 de reader
apart aan kan sturen. Die Teletype is verder standaard 115V en 20mA currentloop.

Van origine zijn de apparaten allemaal 115V. De unit bij jou onderin zal
gezien de dikke trafo de 115V verzorgen. En ik verwacht dat die modules
20mA current loop naar RS232 omzetters zijn om zo te praten met jouw modem.

Bij mijn tweede Teletype zit, net als bij de jouwe, ook een partij elektronica onderin.
En hij is ook omgebouwd naar 220V en RS232. Daarbij kreeg ik het modem er ook bij.
In dit geval een TMC 300 BAUD modem. 2x2 tonen en geen enkel IC er in.

Dat modem wat jij hebt zal ook een 2x2 tonen modem zijn. Die dingen weten eigenlijk
helemaal niet wat een baud rate is. Je moet op zo'n modem ook instellen wie de beller
of ontvanger is. (Daarmee zeg je eigenlijk wie gebruikt de hoge tonenset en wie de
lage tonenset om te zenden.)

Je kunt letterlijk gelijkspanning op die RS232 poorten zetten om zo de verstuurde
toonhoogte te doen veranderen. En dat kun je variëren tot maximaal 300 BAUD in mijn geval.

Maar dat geeft je dus de vrijheid om jouw 200 BAUD modem op precies 110 BAUD te
gebruiken samen met jouw Teletype. Sneller gaat écht niet werken. Of je moet de
netfrequentie op de teletype op weten te voeren...

Overigens heb ik één van mijn exemplaren nu op de werkbank om het één en
ander weer gangbaar te krijgen. De lezer en het toetsenbord werken alweer.
Maar dat typ gedeelte is een ander verhaal. Het vet in de 'wagen' is helemaal verhard.
Mijn andere TTY loopt zo zwaar dat de motorzekering eruit vliegt. Wie weet
gaat dat ding ook nog weer eens lopen...

Groeten, Roland