Hessel,

Door die tikfout (ik maak ze zelf meer dan me lief is) had ik in eerste instantie geen aandacht aan het bericht geschonken. Ik dacht alleen 'hé, ik wist niet dat Motorola ook meetinstrumenten maakte'.

Zo'n zelfde soort ijkoscillator heb ik een jaar of veertig bij mijn werk gebruikt. Deze was van de firma Hestel Electronica in De Bilt. De voeding was met een 9 Volt batterij en de oscillator werd ingeschakeld met een terugverende drukschakelaar. Alleen bij het indrukken was de schakeling actief om de batterij te sparen.

De ijkoscillator van Hestel had kristallen op 450, 455, 460, 473, 10.000, 10.700, 15.300, 17.900 en 21.400 kHz. Allemaal frequenties die in mobilofoons en portofoons als middenfrequentie worden gebruikt.

Op de foto van de frontplaat kan ik het niet goed zien, maar als A en B afzonderlijke standen van de draaischakelaar zijn, zou dit kunnen zijn voor bijvoorbeeld 450 en 460 kHz om de symmetrie van de fasediscriminator of ratiodetector te kunnen controleren. + en - 5 kHz ten opzichte van 455 kHz.
Op de print lijkt het of bij de punten A en B verschillende doorverbindingen kunnen worden gemaakt voor H (high) en L (low).

Voor adapteraansluitingen is - voor zover mij bekend - geen standaard die voorschrijft dat de pluspool aan de middenpen hoort en de minpool aan de buiten ring.
Bij universele adapters zit ook vaak een verloopstekker om de polariteit te kunnen wijzigen. Bloedlink want een fout is dan snel gemaakt. Het heeft mij een keer een audiomengpaneel gekost. Met een stuk of 40 nieuwe transistoren en elco's was dat gelukkig wel weer op te lossen. Daarna heb ik er ter beveiliging wel een diode in serie met de voedingsspanning bij gezet.