mijmeringen over computers (Computertechniek)
Hoewel ik niet per se zit te wachten op een rubriek computertechniek, heb ik inmiddels al wel heel wat jaren met computers doorgebracht.
En hoewel ik hobbymatig meer heb met radio's, heb ik vanwege studie en beroep wel heel wat ervaring met computers.
Daarom is het eigenlijk ook wel leuk om eens terug te denken aan de jaren die ik met computers heb doorgebracht (of misschien is doorgemaakt een betere term ).
De 'ellende' begon met een PDP11 op de Verkeersakademie in Tilburg. Dat was eind '70, begin '80. We hadden vier ponsapparaten staan. Je moest dus eerst wachten tot er een ponsapparaat vrij was, voordat je kon gaan programmeren. Eigenlijk moest je het programma eerst al hebben uitgeschreven, regel voor regel. Het ponsen van de kaarten ging dan vanzelf. Dan liep je met het stapeltje ponskaarten naar de computerruimte. Je zette ze in een bak en als je geluk had, dan lag er de volgende dag een uitdraai klaar met de uitkomst. Had je pech, dan was het een uitdraai met compilatiefouten...
Zo had ik eens een programma dat niet gecompileerd kon worden. Niemand zag waar de fout zat, ook de leraar niet. Op grond van de listing kreeg ik wel een voldoende, maar het programma draaide niet. Later kwam ik erachter dat een lusje niet liep van 1 tot en met een bepaalde waarde, maar vanaf i... Het was een lusje van i loopt van 1 tot een andere waarde. Maar als 1 i is, dan liep het compileren al vast. Op de ponskaarten en de listing was het verschil tussen i en 1 nauwelijks zichtbaar. O ja, we programmeerden in Fortran.
Jaren later deed ik een omscholingscursus COBOL-programmeur. Het was een hele schok te ontdekken dat je een programma in een editor kon intypen en dat je dan het resultaat op het beeldscherm zag (de listing). Dan ging je compileren en je had meteen al het resultaat!
Maar eerst duurde het nog wel een poos voordat ik doorhad dat MS-DOS en Basic twee verschillende dingen waren. Dan typte je in: LIST en dan kreeg je 'error'.
Of omgekeerd, je typte in DIR en kreeg een zelfde soort foutmelding.
En ik leerde werken met Wordstar en Calcstar.
Toen ik later overstapte naar Wordperfect was ik behoorlijk onthand. Immers in Wordstar had je steeds een menu in beeld en kon je met toetscombinaties als Ctrl-K iets doen (ik weet niet meer wat precies, einde document geloof ik).
In Wordperfect zag je helemaal niets en moest je alle commando's uit je hoofd leren: F7 bijvoorbeeld om het document te eindigen.
(ja er waren ook van die sjabloons die je op je toetsenbord kon leggen)
Ik leerde kennismaken met dBaseIII en Lotus 1-2-3. Ging ook lesgeven in DOS, WP, dBaseIII en Lotus 1-2-3. Kocht ook mijn eerste pc. Een intern geheugen van jawel: 640 kB! Een HD van 20 MB en een floppystation voor een 5 1/4" diskette, waar wel 360 kB op kon. Dat moest voldoende zijn, dacht ik...
Later liet ik er een 3 1/2" diskette station in zetten met een capaciteit van 1,44 MB. Daar moest dan wel een speciale kaart voor in de pc worden gezet.
Later een pc gekocht met wel 4MB geheugen. Daar zat een 486DX in! Wat later een cd-rom station erbij gekocht met een Soundblasterkaart. En luidsprekertjes. Kon ik ook Windows draaien. Wauw!!
Die 4 MB bleek al gauw te weinig te zijn en voor 100 gulden per stuk nog eens 4 MB erbij gekocht.
O ja en een modem met een snelheid van 2800 baud (als ik het me goed herinner). Daar kon je niet zo veel mee. Een BBS bezoeken of Teletex mee bekijken.
Daarna een Pentium 133 MHz, enzovoorts. In 1995 kwam Windows 95 op mijn pc en toen ging internet ook een stuk beter. Een jaartje eerder was het met Windows 3.11 ook wel mogelijk, maar dat verliep toch lastiger. Vanaf die tijd ben ik ook op internet aanwezig, zowel privé als op het werk. Dat was in die tijd nog heel bijzonder, we hadden op het werk drie e-mailadressen. En ik had er een van. Tegenwoordig worden mijn werkzaamheden bijna geheel gestuurd door de vele e-mails die ik krijg, dat was vroeger wel anders. Je stond bijna te juichen als je weer eens een e-mail had...
Intussen draai ik een 64-bits versie van Vista op een pc met 4GB. En er is bijn 1 TB aan harde schijfruimte beschikbaar, nog afgezien van de losse USB-disks voor back-up.
Het is een enorme race naar meer, meer, meer... Heb je wat gekocht is het meteen alweer ouderwets. Een rare wereld eigenlijk...
Groeten,
Piet.