Bij mijn gehoorapparaat uit 1958 hoort een snoertje waarmee het oorstukje wordt aangesloten, maar helaas is mijn snoertje kapot.

Het is een piepklein stukje plastic met twee pootjes, waarvan de ene iets dikker is. Het is een "los" snoertje met aan twee kanten precies zo'n plugje, de ene gaat in het hoortoestel en de andere in het oorstukje.
Er bestaan ook plugjes met twee gelijke pootjes, die zitten in mijn buizengehoorapparaat. Wat ik nu zoek, is de versie met verschillende pootjes, links op de foto. Het creme stukje is ongeveer 6mm breed.

Ik zou al blij zijn als ik voor dit snoertje de officiële naam zou weten, dan kan ik wat rondzoeken op internet. Maar als iemand deze snoertjes heeft, zou ik ook blij zijn natuurlijk.

Hallo Gerard,

De officiële naam weet ik ook niet maar bij mij zitten ze aan kristal oortelefoontjes (1,3 en 1,6mm) aan de andere zijde zit dan helaas een 3,5mm mono stekkertje, als je zo'n snoertje kunt gebruiken (1,5m lang) laat het maar weten.

Met vriendelijke groet,
Jan van de Westelaken

als je zo'n snoertje kunt gebruiken (1,5m lang) laat het maar weten.

Dank zij een genereuze donatie van snoertjes door Jan, heb ik mijn Audium T8KL gehoorapparaat weer in gebruik kunnen nemen na enkele jaren stilstand. Mijn gehoor functioneert nog goed (wat fijn is als je radio als hobby hebt). Toch apart wat je hoort als je eens de wereld via een hoorapparaat beluistert. Het tikken van klokken en het fluiten van vogeltjes valt opeens op dan. Geluiden die normaal zo zacht zijn dat ze niet opvallen, hoor je nu haarscherp.

Het hoortoestel heeft ook een stand "Ringleiding" waarmee helemaal een onbekende wereld voor je open gaat, alsof je er opeens een zintuig bij hebt. In de ringleiding-stand pikt het apparaat audiofrequente magneetvelden op en maakt ze hoorbaar. Voor een meet- en testfreak als ik natuurlijk superleuk.
Gebruiks- en ontdekkingsmogelijkheden hiermee:
1. Als leidingzoeker; even een belasting op het stopcontact en je kunt met het hoorapparaat de leiding volgen in zijn route door de muur. Onbelast is de leiding magnetisch "stil".
2. Magneetveld van transformators: dikke brom natuurlijk.
3. Bij een klok (digitale) kun je de magnetische pulsen van de tikken horen.
4. Kan nu de werking van de ringleiding in de kerk (waar ik geluidstechnicus ben) controleren.

Het hoortoestel heeft ook een stand "Ringleiding" waarmee helemaal een onbekende wereld voor je open gaat, alsof je er opeens een zintuig bij hebt. In de ringleiding-stand pikt het apparaat audiofrequente magneetvelden op en maakt ze hoorbaar. Voor een meet- en testfreak als ik natuurlijk superleuk.
Gebruiks- en ontdekkingsmogelijkheden hiermee:
1. Als leidingzoeker; even een belasting op het stopcontact en je kunt met het hoorapparaat de leiding volgen in zijn route door de muur. Onbelast is de leiding magnetisch "stil".

Je zou toch verwachten dat de magneetvelden, opgewekt in de heen en retourader elkaar opheffen.
Of hebben we in het buizentijdperk de gloeidraadleidingen alleen voor de nette montage getwist...

Juist omdat de bedrading niet getwist is, kun je het veld beter oppikken lijkt me. Dat zou betekenen dat twisten wel helpt.

Fijn om te horen dat de snoertjes weer een functie hebben